23 August 2010

jangan bimbang

makin hari makin hangat isu perkauman. jujur aku katakan aku tidak terlalu perkauman. secara normalnya isu perkauman akan dimainkan bila menjelang pilihanraya ataupun untuk mengalih perhatian mesyarakat terhadap sesuatu isu. bila perhatian mereka beralih, maka senanglah sesetengah pihak untuk 'buat kerja' mereka.

tapi kini isu perkauman dimainkan terlalu kerap dalam media cetak dan elektronik. apa yang anda fikir? ini bermakna terdapat banyak isu panas yang boleh menjejaskan kedudukan sesetengah orang atau parti dalam kerajaan dan ia perlu dialihkan daripada pandangan masyarakat negara ini. umpama memberi bola kepada budak-budak, jadi mereka akan sibuk berebut bola sementara kita boleh lah makan dengan kenyang. mereka tetap akan berebut tanpa kesudahan.

pada aku mereka yang terlalu perkauman adalah mereka yang paling bengap dan susah nak maju. anda sendiri boleh lihat kaum yang mana satu. tak perlu nak marah-marah, lebih baik kita terima saja hakikat ni. kita semua sedang di'perbodohkan' oleh pihak-pihak tertentu.

kenyataan balas membalas antara pemimpin cina dan melayu sememangnya perlu dalam menyemarakkan lagi api ketidakpuasan hati antara dua kaum utama di negara ni. bukan aku tak melayu, tapi dah macam takda isu lain nak diutarakan lagi. balik-balik pasal hak-hak istimewa, kuota itu ini dan macam-macam lagi.

macam ni sajalah. nasihat aku kepada kaum cina:

anda tak perlu bimbang kerana kekayaan negara kebanyakannya dirasa oleh bangsa anda. hanya ada beberapa kerat sahaja melayu keparat di dalam kerajaan yang kononnya membela nasib melayu tapi sebenarnya mereka mengkayakan adik beradik mereka, keluarga mereka dan beberapa orang sahabat mereka saja. mereka tidak membantu pun melayu yang lain. mereka lebih kepada 'menggunakan' melayu yang lain untuk kepentingan diri mereka. mereka bukan serius pun membela nasib melayu.

lihat saja pemilikan tanah yang semakin hari semakin banyak dimiliki oleh orang-orang cina. biasanya orang melayu tidak akan membuat pembahagian harta sebelum mereka mati jadi lepas mereka mati, anak-anak akan berebut harta pusaka contohnya tanah. satu bidang tanah mungkin mempunyai lebih daripada 3-4 nama. jalan senang ialah menjual tanah tersebut. siapa lagi yang ada kuasa membeli kalau bukan kaum cina? walaupun tanah rizab anda tetap mampu memilikinya. bukannya susah, semuanya perlukan wang dan anda memang mampu.


selain daripada tu, kaum cina tak perlu bimbang kerana kaum melayu hanya pandai cakap tapi tak serupa bikin. mereka kuat menyalak kerana inginkan perhatian daripada bos-bos mereka supaya mereka boleh bertanding dan menjadi pemimpin pada masa hadapan. kaum anda nak berniaga apa pun boleh, tapi kaum melayu amat terbatas secara realitinya. siapa tokan dvd cetak rompak kalau bukan cina? siapa pula taiko-taiko gengster yang buka perniagaan peminjam wang (haram) kalau bukan cina? spa-spa dan rumah-rumah urut semuanya dimiliki oleh orang-orang cina. semua perniagaan ini haram disisi undang-undang tapi orang cina mampu berjaya. mengapa? kerana melayu boleh dibeli. anda (kaum cina) hanya perlu sediakan wang secukupnya kepada beberapa kerat melayu yang berjawatan besar dalam badan/jabatan penguatkuasaan tertentu/kerajaan setiap bulan untuk melindungi perniagaan anda. dengan ini dijamin tiada siapa yang akan ganggu bisnes anda.

anda nak risaukan apa lagi? kaum melayu takkan boleh menyaingi anda pun. walaupun banyak tender-tender kerajaan diberikan kepada bumiputera, anda harus faham mereka tiada modal dan sibuk bergaduh sesama sendiri. kalau mereka dapat projek, mereka akan beli bahan-bahan mentah daripada pembekal bangsa cina juga. ramai antara mereka juga yang sub-kontrak kepada bangsa anda. sekiranya anda mahukan juga tender kerajaan, ia tak sesusah mana pun. anda hanya perlu melantik seorang melayu menjadi pengarah syarikat anda dan kesemua pekerja anda adalah berbangsa cina. tiada masalah, siapa nak halang? letak saja syarat mesti pandai berbahasa cina, confirm tiada melayu yang akan apply kerja. dengan ini anda dah boleh masuk tender kerajaan.

apa lagi yang anda risaukan? oh ya, kemasukan ke universiti mungkin perit sedikit buat anda kerana perlu menyediakan wang yang banyak untuk anak-anak melanjutkan pengajaran ke peringkat lebih tinggi. itu pun sebenarnya takde masalah sangat. kalau kaum melayu mempunyai biasiswa, anda juga mempunyai banyak persatuan yang mampu memberi biasiswa/pinjaman kepada anak-anak anda. pasal pembayaran balik anda taka perlu risau kerana sekiranya anak anda dapat kerja nanti, gaji mereka akan lebih tinggi daripada mana-mana bangsa melayu pun walaupun jawatan anak anda sama atau rendah dengan melayu tadi.

bukan mudah untuk melayu bersatu. mereka suka pentingkan diri sendiri dan bergaduh sesama mereka. mereka hebat dimulut tetapi anda hebat dari segi aset dan kewangan. anda mudah menolong bangsa anda sendiri sedangkan ini tiada dalam prinsip hidup seorang melayu. kalau ada pun, hanya dimulut..... dimulut saja. tak perlu risau.

cuma satu saja pesan aku kepada bangsa cina. jangan sebut atau komen pasal islam. jika anda cuba sebut atau bangkitkan isu berkaitan islam nescaya seluruh melayu akan bergabung menentang anda tanpa mengira latar belakang atau ideologi politik. ini lumrah. mengguris hati umat islam negara ini umpama mencubit peha kanan, peha kiri tetap terasa. selagi anda tidak berbuat begitu, nescaya kekayaan negara ini adalah milik kaum anda.....dan beberapa kerat melayu saja. janganlah bimbang kerana beberapa kerat tu pun takkan mampu menjejaskan apa-apa kepada bangsa anda.

No comments:

Post a Comment